Waarom ik liever niet vlieg

Ik probeer niet te vliegen, want het brengt schade toe aan mensen, dieren en de natuur, vandaag en in de toekomst. En omdat ik liever geen schade toebreng, vermijd ik het vliegtuig. Zo. Ik heb het gezegd. Best een grote stap voor iemand die het liefst als undercover altruïst door het leven gaat.

Nieuw bewustzijn

Tot recent leed ik aan een ernstige vorm van cognitieve dissonantie, ofwel vluchtgedrag. Ik was me bewust van klimaatverandering, maar ik had mijn dagelijks leven nog niet erg veranderd. Ja, ik at al een tijd geen vlees, maar dat had meer met dierenwelzijn te maken dan met het klimaat. Groene energie, check. Afval scheiden, uiteraard. En ik was net terug van een paar jaar Kenia waar ik onderdeel was van een bedrijf dat zonnepanelen installeerde op het platteland.

Met mijn bijdrage voor een betere wereld zat het wel goed, dacht ik. Uit nieuwsgierigheid ging ik op een avond in 2016 rekenen. Eerst bracht ik mijn huidige CO2-uitstoot in kaart. Ik was ervan uitgegaan dat autorijden mijn grootste bron van uitstoot was, en dat vegetarisch eten dat ruimschoots goedmaakte. In plaats daarvan bleken mijn vakantie naar India, citytrip naar Venetië en 8 vliegreizen naar Frankrijk voor werk mijn uitstoot volledig te domineren.

Half in shock ging ik verder met mijn berekeningen. Ik bracht de CO2-besparingen in kaart van de zonnepaneel installaties in Kenia. Vervolgens berekende ik hoeveel vliegkilometers het bedrijfsteam in die periode had afgelegd. De uitkomst kwam als een verrassing: de vluchten deden ongeveer 3 jaar teniet van de totale CO2 besparing gerealiseerd door het geïnstalleerd zonnevermogen.

De ontnuchterende conclusie was dan ook dat er geen snellere manier om de planeet te verwarmen is dan vliegen. In slechts enkele uren de tijd kan je met het vliegtuig je hele klimaatinspanningen van het jaar teniet doen. Een enkele reis naar India stoot 1,2 ton CO2 uit, bijna evenveel als de gemiddelde Indiër in een heel jaar uitstoot.

We vliegen steeds meer

Gezien de hoge klimaatimpact, vind ik het gek dat we steeds meer gaan vliegen. Zelfs de duurzamere medemensen onder ons lijden, vrees ik aan cognitieve dissonantie. Toen ik vorig jaar deelnaam aan het Plastic Dieet (overigens een heel leuk initiatief), kreeg ik bijvoorbeeld de volgende tip in mijn mailbox:

Ga je met het vliegtuig op vakantie? Een herbruikbare kop of een glazen mason jar (gevuld met sokken zodat-ie niet breekt) in je handbagage heeft ons nog nooit een probleem opgeleverd. Na de douane haal je hier lekker je eigen drankje in. Op steeds meer vliegvelden staan tegenwoordig zelfs (water)tappunten om het je extra makkelijk te maken!

Als je weet dat je 0,04 kilo CO2 bespaart door een wegwerpfles te weigeren en een vlucht binnen Europa gemakkelijk zo een 500 kilo uitstoot…

Door mijn impact in kaart te brengen, werd ik me een stuk bewuster van mijn reisgedrag. En door anders te gaan reizen beleef ik nu hele nieuwe avonturen. Ik heb meer oog gekregen voor al het moois in de buurt en ik geniet meer van het moment. In no time heb ik de leukste gesprekken met locals of andere reizigers. En door af te wijken van de gebaande paden, blijf ik weg van massa-toerisme.

In deze striptekening laat Kanai heel grappig zien hoe je kunt worstelen met vluchtgedrag. Je weet het wel, maar je handelt er (nog) niet naar…

Tip:

Op vakantie zonder vliegen kan juist heel aantrekkelijk zijn. Lees hier een aantal voorbeelden van vakanties zonder vliegen.